بررسی رابطه سبک های حل تعارض وبهزیستی روانشناختی با رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شاغل در آموزش وپرورش ناحیه یک بندرعباس

رضایت زناشویی فرآیندی است که در طول زندگی زوجین به وجود میآید و لازمه آن انطباق سلیقهها، شناخت ویژگیهای شخصیتی،ایجاد قواعد رفتاری و شکلگیری الگوهای مراودهای است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های حل تعارض وبهزیستی روانشناختی با رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شاغل در آموزش وپرورش ناحیه یک بندرعباس بود. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق عبارت بود ازکلیه زوجین فرهنگی شاغل در آموزش وپرورش شهرستان بندر عباس که در این پژوهش با استفاده از نمونه گیری در دسترس تعداد101 زوج از شاغلین در ناحیه یک بندرعباس به عنوان گروه نمونه انتخاب شده وپرسشنامه ها را تکمیل کردند. در این پژوهش از سه پرسشنامه؛ بهزیستی روان شناختی، رضایت زناشویی ، سبک های حل تعارض استفاده شد که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها نشان داد: مولفه اجتناب کننده و مولفه یکپارچه بطور منفی و معناداری رضایت زناشویی را تبیین می کند. سایر مولفه ها بطور معناداری متغیر ملاک را تبیین نمی کنند. مولفه پذیرش خود و مولفه زندگی هدفمند و مولفه رشد فردی بطور مثبت و معناداری، رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند. سایر مولفه ها معنادار نیستند. سبک حل تعارض مسلط بطور مثبت و معناداری رضایت زناشویی را پیش بینی میکند. همچنین مولفه های پذیرش خود، زندگی هدفمند و رشد فردی مربوط به متغیر بهزیستی روان شناختی بطور مثبت و معناداری رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند. سایر مولفه ها معنادار نیست.